Kliknij tutaj --> 🐕 pracownik do udzielania pierwszej pomocy

Czy pracodawca musi zapewnić pracownikom w miejscu pracy apteczkę do udzielania pierwszej pomocy? Pracodawca powinien być wyposażony w odpowiednią do rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na terenie zakładu pracy , a także rodzaju i poziomu występującego Instrukcje w formacie pdf gotowe do wydrukowania i udostępniania do stałego korzystania przez pracowników.. Przy apteczkach, w widocznych miejscach, powinny być wywieszone wykazy pracowników przeszkolonych w udzielaniu pierwszej pomocy.. Ważne, aby instrukcje pierwszej pomocy znajdowały się przy każdej apteczce, a pracownik miał do Aplikacje o pierwszej pomocy. Pierwsza pomoc LUX MED. Sp. z o.o. Opracowana przez lekarzy i ratowników tworzących Grupę LUX MED aplikacja zawiera obrazkowe i tekstowe instrukcje udzielania pierwszej pomocy i prawidłowego zachowania w sytuacjach zagrażających życiu. Pierwsza pomoc cz. 1 - Apteczka samochodowa. Zgodnie z zapowiedzią rozpoczynamy cykl artykułów poświęconych zasadom udzielania pierwszej pomocy w sytuacjach nagłego zagrożenia życia. Udzielanie pomocy jest obowiązkiem prawnym i moralnym każdego człowieka (a w przypadku policjanta również obowiązkiem służbowym). Podczas udzielania pierwszej pomocy postępuj zatem jak najbardziej ostrożne. Poszkodowanego traktuj tak, jakby doznał urazu kręgosłupa, zwłaszcza w odcinku szyjnym. Dlatego wyciągając go z wnętrza samochodu podtrzymuj mu głowę ręką. Jeżeli chcesz bezpiecznie wyciągnąć ofiarę z samochodu: wsuń ręce pod jego pachy. Hacker Un Site De Rencontre Payant. Pracodawca ma obowiązek dbania o stan bezpieczeństwa i higieny pracy. Według przepisów Kodeksu pracy musi on również zorganizować w zakładzie pracy system pierwszej pomocy. Zobligowany jest wtedy między innymi do wyznaczenia osoby do udzielania pierwszej pomocy. Jak wyznaczyć taką osobę? Spis treści: System pierwszej pomocy w zakładzie pracy Pierwsza pomoc w zakładzie pracy – podstawy prawne Kim jest pracownik wyznaczony do udzielania pierwszej pomocy? Kiedy pracodawca ma obowiązek wyznaczenia pracownika do udzielania pierwszej pomocy? Jakie obowiązki ma pracownik wyznaczony do udzielania pierwszej pomocy? Szkolenie pracowników z pierwszej pomocy przedmedycznej Wyposażenie punktów pierwszej pomocy przedmedycznej i apteczek System pierwszej pomocy w zakładzie pracy System pierwszej pomocy stworzony w zakładzie pracy pozwala na uzyskanie szybkiej pomocy przedmedycznej w razie pojawienia się wypadków oraz innych zagrożeń. Działania prowadzone przez pracodawcę muszą odnosić się do rodzaju i zakresu działalności, liczby pracowników oraz zagrożeń występujących w zakładzie pracy. Kodeks pracy wskazuje, że pracodawca musi zapewnić właściwe środki do udzielania pierwszej pomocy oraz wyznaczyć odpowiednie osoby, które mają udzielać taką pomoc w zakładzie pracy. Czynności podejmowane przez pracodawcę w ramach tworzenia systemu pierwszej pomocy powinny uwzględniać: Stworzenie punktów pierwszej pomocy w zakładzie pracy, w których prowadzone są prace wywołujące wysokie ryzyko wypadków, a także pojawiają się pary, gazy lub pyły substancji określanych jako niebezpieczne z powodu swojego toksycznego działania, Przygotowanie i właściwe rozmieszczenie apteczek pierwszej pomocy w zakładzie pracy, Wyznaczenie pracowników odpowiedzialnych za udzielanie pierwszej pomocy przedmedycznej oraz ich odpowiednie przeszkolenie. Pierwsza pomoc w zakładzie pracy – podstawy prawne Główne przepisy dotyczące organizacji systemu pierwszej pomocy w zakładzie pracy znajdują się w poniższych aktach prawnych: Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, z późn. zm.), Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. poz. 1860, z późn. zm.). Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U.: z 2003 r. poz. 1650, z późn. zm.), Kim jest pracownik wyznaczony do udzielania pierwszej pomocy? Jednym z obowiązków pracodawcy w ramach tworzenia systemu pierwszej pomocy w zakładzie pracy jest wyznaczenie pracownika albo pracowników do udzielania pierwszej pomocy. Osoba wyznaczona do udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej jest zobowiązana do udzielania jej w razie pojawienia się wypadku. Aby osoba, która ma udzielać pierwszej pomocy, mogła wykonywać swoje zobowiązania prawidłowo, powinna być ona odpowiednio przeszkolona. Przeszkolenie to jest również obowiązkiem pracodawcy, który może skorzystać wtedy ze specjalnych usług szkoleniowych. Pracodawca po wyznaczeniu osób do udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej ma także obowiązek poinformowania pozostałych pracowników o tym, jakie osoby zostały wyznaczone. Kiedy pracodawca ma obowiązek wyznaczenia pracownika do udzielania pierwszej pomocy? Zasadniczo w każdym zakładzie pracy powinien znajdować się przynajmniej jeden pracownik wyznaczony do udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej. Nawet jeżeli jest to mały zakład pracy, pracodawca także powinien go wyznaczyć. Liczna osób, które zostają wyznaczone do udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej w zakładzie pracy, musi być dostosowana do: Rodzaju prowadzonej działalności, Zakresu działalności w zakładzie pracy, Liczby pracowników, jacy zostali zatrudnieni w zakładzie pracy, Liczby innych osób, jakie przebywają na terenie zakładu pracy, Rodzaju i stopnia zagrożeń występujących w zakładzie pracy. W określeniu liczby pracowników przeznaczonych do udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej może pomóc również specjalista do spraw BHP. Gdy w zakładzie pracy zatrudnieni są wyłącznie pracownicy niepełnosprawni albo pracownicy młodociani, wtedy pracodawca jest sam zobowiązany do podejmowania działań w zakresie pierwszej pomocy. Szkolenie pracowników z pierwszej pomocy przedmedycznej Udzielanie pierwszej pomocy wymaga posiadania odpowiedniej wiedzy i umiejętności, między innymi w zakresie określania stanu osoby poszkodowanej, opatrywania ran, prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Pracodawca zobowiązany jest do tego, aby odpowiednio przeszkolić wyznaczonych pracowników w zakresie pierwszej pomocy przedmedycznej. W tym celu najczęściej wybierane są szkolenia z pierwszej pomocy przedmedycznej, które obejmują szeroką gamę informacji podawanych w formie wykładu oraz zajęcia praktyczne, w trakcie których uczestnicy uczą się udzielania pierwszej pomocy. Program szkoleń dotyczących pierwszej pomocy krążeniowej powinien uwzględniać poniższą tematykę: Aspekty prawne udzielania pierwszej pomocy, Ocena sytuacji po zdarzeniu, Zabezpieczenie miejsca zdarzenia, Ocena poszkodowanego, Wzywanie pomocy, Postępowanie z osobą poszkodowaną nieprzytomną, Prowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej, Postępowanie w przypadku wystąpienia ataku serca, ataku padaczki, wstrząsu, omdlenia, zakrztuszenia, zadławienia, podtopienia, użądlenia, zatrucia, Opatrywanie ran, krwotoków, urazów kostno-stawowych, oparzeń, Prowadzenie ewakuacji, Właściwe wyposażenie apteczki. Szkolenie z udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej może być prowadzone w ośrodku szkoleniowym lub też może odbywać się bezpośrednio w zakładzie pracy. Jakie obowiązki ma pracownik wyznaczony do udzielania pierwszej pomocy? W razie pojawienia się wypadku osoba, która została wyznaczona do udzielenia pierwszej pomocy przedmedycznej, powinna ją udzielić. Warto wskazać, że wtedy, gdy może ona udzielić pomoc, lecz tego nie robi, naraża się na odpowiedzialność karną. Jednak wtedy, gdy sytuacja powodowałaby zagrożenie zdrowia lub życia od osoby wskazanej do udzielania pierwszej pomoc, nie musi ona podejmować działań w tym zakresie. Pracownik wyznaczony do udzielania pierwszej pomocy wykonuje swoje zadania bezpośrednio na miejscu wypadku albo wtedy, gdy jest to możliwe, w punkcie pierwszej pomocy lub przy pomocy apteczki. Punkty pierwszej pomocy przedmedycznej w zakładzie pracy powinny być dopasowane do rodzaju prowadzonej działalności, a także do typu i nasilenia zagrożeń występujących w zakładzie pracy. Pracownik przeszkolony w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej może wtedy wykorzystać środki dostępne w punkcie. Pracownik wykonujący obowiązki w ramach pierwszej pomocy może korzystać także z apteczki, która zawiera odpowiednie środki umożliwiające udzielenie pierwszej pomocy przedmedycznej. Wyposażenie punktów pierwszej pomocy przedmedycznej i apteczek Przykładowe wyposażenie punktów pierwszej pomocy przedmedycznej: Aparat do płukania oka, Bandaż dziany, Chusteczki do dezynfekcji, Chusty trójkątne, Folia izotermiczna, Kamizelka odblaskowa, Kołnierz ortopedyczny regulowany, Kompres gazowy, Maseczka do sztucznego oddychania, Nosze, Opaska elastyczna, Opatrunek na oparzenia, Pachołki ostrzegawcze, Pęseta anatomiczna, Plaster z gazą, Płyn do odkażania rąk, Rękawiczki ambulatoryjne, Sól fizjologiczna, Szyny Kramera, Taśma ostrzegawczo-oddzielająca, Zestaw do tlenoterapii Zestaw oparzeniowy. Przykładowe wyposażenie apteczek: Agrafka, Bandaż dziany, Chusta trójkątna, Chusteczki do dezynfekcji, Folia izotermiczna, Kompres gazowy, Nożyczki, Opaski elastyczne w różnych rozmiarach, Plaster na szpuli, Plaster z gazą, Płyn do odkażania, Rękawiczki ambulatoryjne, Siatka opatrunkowa, Maseczka do sztucznego oddychania. Podsumowanie Pracodawca powinien wyznaczyć pracownika, który będzie odpowiedzialny za udzielanie pierwszej pomocy przedmedycznej. Aby pracownik wyznaczony do udzielania pierwszej pomocy uzyskał potrzebne informacje i umiejętności, konieczne jest jego przeszkolenie. Dzięki temu może on prowadzić niezębne działania w razie wystąpienia zdarzeń wymagających udzielenia pierwszej pomocy w zakładzie pracy. Pracodawca musi także poinformować innych pracowników o tym, kto został wyznaczony do prowadzenia pierwszej pomocy. Jednym z obowiązków pracodawcy jest zapewnienie bezpieczeństwa i higieny w miejscu pracy. Każdy pracownik powinien mieć dostęp do odpowiednio wyposażonej apteczki oraz pierwszej pomocy przedlekarskiej. W pracy może dojść do nieprzewidzianych wydarzeń. Nawet z pozoru bezpieczne zadania mogą być przyczyną wypadków, np. skaleczenia się papierem do drukarki. Pracodawca ma obowiązek przeprowadzić analizę zagrożeń w zakładzie pracy oraz informować podwładnych o prawdopodobnym niebezpieczeństwie. Musi on również przekazać informacje o zasadach postępowania w przypadkach awarii i innych sytuacji zagrożenia zdrowia bądź życia. Dodatkowo ma obowiązek zapewnić swoim pracownikom podstawowe środki potrzebne do udzielania pierwszej pomocy oraz udostępnić nazwiska osób przeszkolonych w tym zakresie. ApteczkaGłównym punktem pierwszej pomocy jest apteczka. Oto, co powinno się w niej znajdować: gumowe rękawiczki jednorazowe (dwa rozmiary), gazy jałowe (1 m2, 0,5 m2), gaziki jałowe, plastry zwykłe, chusty trójkątne, bandaże, plastry z opatrunkiem (kilka rozmiarów), agrafki, nożyczki (skalpel), pęseta anatomiczna, opatrunek na oparzenia, maseczki do sztucznego oddychania, koc termiczny, woda względów bezpieczeństwa nie powinno być w niej żadnych leków. Nie zawsze wiadomo bowiem, czy poszkodowany nie jest uczulony na jakiś musi być odpowiednio oznaczona oraz umiejscowiona w widocznym punkcie firmy. Symbolem oznaczającym apteczkę jest biały krzyż na zielonym tle. Jej opakowanie powinno być odporne na działanie czynników mechanicznych i wygodne w obsłudze. Obowiązkiem pracodawcy jest wywieszenie przy apteczce nazwiska bądź nazwisk osób, które są uprawnione do ich obsługi. Dodatkowo umieszcza on przy niej instrukcję udzielania pierwszej pomocy pomoc w pracyLiczba apteczek nie jest ograniczona ściśle przepisami. Decyzję o ich liczbie podejmuje pracodawca w porozumieniu z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, biorąc pod uwagę rodzaj i siłę zagrożeń występujących w zakładzie pracy. Pierwsza pomocKażdy z pracodawców ma obowiązek wyznaczyć ratownika lub osobę przeszkoloną w zakresie udzielania pierwszej pomocy. Jest ona odpowiedzialna zarówno za organizację pomocy, jak i wyposażenie firmowej apteczki. Liczba osób, które powinny być odpowiedzialne w tym zakresie kształtuje się różnie ze względu na stopień ryzyka oraz liczbę zatrudnionych. Wygląda to następująco: Niski stopień ryzyka (biura, biblioteki, hotele itp.): poniżej 50 pracowników – co najmniej 1 osoba wyznaczona, od 50 do 100 pracowników – co najmniej 1 ratownik, powyżej 100 pracowników – dodatkowo 1 ratownik na każde 100 zatrudnionych osób. Średni stopień ryzyka (produkcja, montaż, magazyn itp.): poniżej 20 pracowników – co najmniej 1 osoba wyznaczona, od 20 do 100 pracowników – co najmniej 1 ratownik na każde 50 zatrudnionych, powyżej 100 pracowników – dodatkowo 1 ratownik na każde 100 zatrudnionych. Wysoki stopień ryzyka (górnictwo, przemysł ciężki itp.): poniżej 50 pracowników – co najmniej 1 osoba wyznaczona, od 5 do 50 pracowników – co najmniej 1 ratownik, powyżej 50 pracowników – dodatkowo 1 ratownik na każde 50 zatrudnionych. Gdy firma mieści się np. w kilku budynkach i utrudnia to dostęp do pomocy przedlekarskiej, liczbę ratowników trzeba odpowiednio zwiększyć. Ratownik lub osoba przeszkolona musi być na każdej zmianie!Kiedy mówimy o wypadku przy pracy? Kary za brak apteczki?Pracodawca podlega kontroli Państwowej Inspekcji Pracy (PIP) między innymi w zakresie apteczek pierwszej pomocy. W przypadku wykazania jej braku w trakcie przeprowadzanej kontroli inspektor nakaże uzupełnienie. Niewykluczona jest w takim przypadku również kara grzywny, wynosząca od 1000 do 30 000 zł. Odpowiedzialność za nieprzestrzeganie przepisów lub zasad bezpieczeństwa i higieny pracy ponosi zarówno pracodawca, jak i kierownik (art. 283 § 1 Kodeksu pracy). Zgodnie zaś z Kodeksem karnym, gdy nie udzieli on pomocy człowiekowi będącemu w sytuacji związanej z bezpośrednim zagrożeniem utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (jeżeli sam w tym przypadku nie narazi się na podobne ryzyko), podlega karze pozbawienia wolności do trzech lat (art. 162 Kodeksu karnego).Monika Węcław (Zielona Linia)19524 - infolinia urzędu Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Ilu pracowników wyznaczyć do udzielania pierwszej pomocy oraz zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników?Blog 17 stycznia 2020 Ogólna Obowiązkiem każdego pracodawcy jest zapewnienie środków niezbędnych do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach oraz zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników. Wiąże się to z koniecznością wyznaczenia pracowników bezpośrednio odpowiedzialnych za te zadania. Zastanówmy się, czy dopuszczalne jest aby jedna osoba wykonywała zarówno zadania z zakresu udzielania pierwszej pomocy, jak również ewakuacji?Dbanie o właściwy poziom bezpieczeństwa zatrudnionych pracowników oraz osób świadczących pracę na podstawie umów prawa cywilnego wymaga zapewnienia środków niezbędnych do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników. Powyższy obowiązek wynika bezpośrednio z przepisów Kodeksu pracy, a działania w tym zakresie powinny być dostosowane do rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na terenie zakładu pracy oraz rodzaju i poziomu występujących zagrożeń. W praktyce przepisy Kodeksu pracy, tradycyjnie z pozoru proste mogą okazać się problematyczne we właściwym stosowaniu. Wynika z nich, że pracodawca jest zobowiązany wyznaczyć pracowników: do udzielania pierwszej pomocy, wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników, Czy możliwa sytuacja, w której jeden pracownik łączy powyższe funkcje? Odpowiedzi na to pytanie powinna być przecząca. Skoro przepis posługuje się liczbą mnogą mówiąc o „pracownikach” a nie o „pracowniku” należy uznać, iż wyłącznie jeden pracownik nie może w jednej osobie scalać obowiązków z zakresu udzielania pierwszej pomocy oraz wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników. Ilu pracowników do udzielania pierwszej pomocy? Pracownik wyznaczony do udzielania pierwszej pomocy, w najmniej skomplikowanej konfiguracji organizacyjnej, może być teoretycznie jeden (kwestią odrębną jest jak pracodawca sobie poradzi w przypadku nagłego zastępstwa lub na czas urlopu takiego pracownika) – ale lepiej aby było ich dwóch. Ilu pracowników do zwalczania pożarów i ewakuacji? Czy jednak w przypadku wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników również istnieje możliwość wyznaczenia jednego pracownika? A może właściwym postępowaniem będzie wyznaczenie osobno pracownika odpowiedzialnego za działania w zakresie zwalczania pożarów i osobno odpowiedzialnego za ewakuację? Odnosząc się do powyższej wątpliwości, jak najbardziej można przyjąć, iż jeden pracownik może wykonywać działania zarówno w zakresie zwalczania pożarów, jak również dotyczące ewakuacji pracowników. Uwzględniając konieczność zapewniania zastępstw, również w przypadku pracowników wyznaczonych do czynności z zakresu zwalczania pożarów oraz ewakuacji warto wyznaczyć dwie osoby (przynajmniej). Czy jeden pracownik może naprzemiennie wykonywać zadania z zakresu pierwszej pomocy i zwalczania pożarów oraz ewakuacji? Co w sytuacji gdy pracodawca wyznaczył większą liczbę pracowników do udzielania pierwszej pomocy oraz do wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników? Czy istnieje możliwość, aby pracownicy ci byli na tyle „uniwersalni”, że będą wykonywali zarówno czynności w zakresie udzielania pierwszej pomocy, jak również w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników? Z praktycznego punktu widzenia powyższe rozwiązanie mogłoby być to dobre. Nie byłoby wówczas problemu z organizowaniem zastępstw, skoro jedna osoba jest wyznaczona zarówno do wykonywania obowiązków z zakresu udzielania pierwszej pomocy, jak również do zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników. Jednak przepisy w typowych przypadkach wykluczają takie rozwiązanie. Ważne Kodeks pracy wyraźnie rozdziela funkcję związaną z udzielaniem pierwszej pomocy od funkcji związanej z wykonywaniem działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników. Sytuacja, w której pracownicy wyznaczeni odpowiadali by zarówno za działania z zakresu pierwszej pomocy, jak również zwalczania pożarów i ewakuacji mogłaby sprzyjać problemom organizacyjnym w przypadku faktycznego wystąpienia zagrożenia i konieczności podjęcia działań. Oczywiście nic nie stoi formalnie na przeszkodzie aby pracownik odpowiedzialny przykładowo za ewakuację miał również przeszkolenie z zakresu udzielania pierwszej pomocy i na odwrót. Tym bardziej, że działania pracowników w praktyce mogą się przenikać. Przykład:Osoba odpowiedzialna za ewakuację może będzie musiała udzielić pierwszej pomocy poszkodowanemu podczas ewakuacji, w sytuacji braku pod ręką pracownika wyznaczonego do udzielania pierwszej pomocy. Należy jednak unikać sytuacji kiedy to do wiadomości pracowników zostanie podana informacja, że ci sami pracownicy wyznaczeni są zarówno do udzielania pierwszej pomocy, jak również wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników. Taka informacja z pewnością zostanie zakwestionowana przez inspektora PIP, który wyda nakaz wyznaczenia pracowników osobno do działań z zakresu: udzielania pierwszej pomocy zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników. Autor: Sebastian Kryczka prawnik, ekspert prawa pracy oraz kontroli jego przestrzegania Autor: Sebastian KryczkaAbsolwent Wydziału Prawa Administracji i Ekonomii (Zakład Prawa Pracy) Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 2002 r. zawodowo zajmuje się problematyką prawa pracy, jak również w zagadnieniami związanymi z działalnością kontrolno-nadzorczą sprawowaną przez Państwową Inspekcję Pracy. Były pracownik merytoryczny Państwowej Inspekcji Pracy, jak również współpracownik Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. Ekspert współpracujący z największymi i najbardziej opiniotwórczymi podmiotami w kraju, zajmującymi się problematyką prawa pracy. Autor komentarza do kodeksu pracy, ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy, kilkunastu rozporządzeń wykonawczych do kodeksu pracy, jak również kilkuset publikacji poświęconych problematyce prawa pracy oraz bhp. Jako były pracownik PIP posiada bogate doświadczenie w zakresie między innymi poradnictwa, w ramach którego ocenia wątpliwości prawne przez pryzmat zarówno szeroko rozumianego prawa pracy ale i kompetencji kontrolno-nadzorczych inspektorów pracy. Dzień Ratownika Medycznego 🚑, przypadający na 13. października, jest okazją do pochylenia się nad tematem udzielania I pomocy przedlekarskiej i obowiązków pracodawców w tym zakresie. Nagłe zasłabnięcie? Rana szarpana? Poślizgnięcie? Złamanie? Takie zdarzenia niestety mają miejsce. Dzisiaj spróbujemy sobie odpowiedzieć na pytania ❓: Z czego wynikają obowiązki pracodawców? Czy wiemy jak udzielić pierwszej pomocy? Czy w naszym biurze czy zapleczu budowy znajdziemy prawidłowo wyposażoną apteczkę? Zaczynamy 💪 Obowiązek udzielania pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w różnego rodzaju incydentach jest uregulowany przepisami prawnymi. Zanim przejdziemy do Kodeksu pracy, bo mowa o pracodawcach, zwróćmy uwagę, że w Polsce istnieją przepisy 📚, które definiują udzielanie pierwszej pomocy i dotyczą każdego z nas. Znajdziemy je w tych wymaganiach prawnych: 📌 Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 roku Kodeks Karny ( 📌 Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń ( 📌 Ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym ( Wracając do tematu, przeanalizujmy dokładnie artykuły Kodeksu pracy ( 👉🏼 § obowiązany jest przekazywać pracownikom informacje o: 1) zagrożeniach dla zdrowia i życia występujących w zakładzie pracy, na poszczególnych stanowiskach pracy i przy wykonywanych pracach, w tym o zasadach postępowania w przypadku awarii i innych sytuacji zagrażających zdrowiu i życiu pracowników, 2) działaniach ochronnych i zapobiegawczych podjętych w celu wyeliminowania lub ograniczenia zagrożeń, o których mowa w pkt. 1, 3) pracownikach wyznaczonych do: a) udzielania pierwszej pomocy, b) wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników. §2. Informacja o pracownikach, o których mowa w §1 pkt. 3, obejmuje: 1) imię i nazwisko, 2) miejsce wykonywania pracy, 3) numer telefonu służbowego lub innego środka komunikacji elektronicznej. 👉🏼 § 1. Pracodawca jest obowiązany: 1) zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników; 2) wyznaczyć pracowników do: a) udzielania pierwszej pomocy, b) wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników; 3) zapewnić łączność ze służbami zewnętrznymi wyspecjalizowanymi w szczególności w zakresie udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, ratownictwa medycznego oraz ochrony przeciwpożarowej. §2. Działania, o których mowa w §1, powinny być dostosowane do rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na terenie zakładu pracy i poziomu występujących zagrożeń. §3. Liczba pracowników, o których mowa w §1 ich szkolenie oraz wyposażenie powinny uwzględniać rodzaj i poziom występujących zagrożeń. §4. W przypadku zatrudniania przez pracodawcę wyłącznie pracowników młodocianych lub niepełnosprawnych – działania, o których mowa w §1 może wykonywać sam pracodawca. Przepis §3 stosuje się odpowiednio. 🧾Innym przepisem prawnym, w którym znajdziemy obowiązki pracodawcy w zakresie systemu pierwszej pomocy w zakładzie pracy jest Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy ( 👉🏼 §44 w/w rozporządzenia: jest obowiązany zapewnić pracownikom sprawnie funkcjonujący system pierwszej pomocy w razie wypadku oraz środki do udzielenia pierwszej pomocy. W szczególności pracodawca powinien zapewnić: 1) punkty pierwszej pomocy w wydziałach (oddziałach), w których wykonywane są prace powodujące duże ryzyko wypadku lub związane z wydzielaniem się par, gazów albo pyłów sklasyfikowanych jako niebezpieczne ze względu na ostre działanie toksyczne, 2) apteczki w poszczególnych wydziałach (oddziałach zakładu pracy). §2 Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 14) „punkcie pierwszej pomocy” – rozumie się przez to – w zależności od wielkości zakładu pracy, rodzaju prowadzonej działalności i związanych z nią zagrożeń – pomieszczenie lub wyodrębnione miejsce o wystarczającej powierzchni, wyposażone w umywalki z ciepłą i zimną wodą oraz niezbędny sprzęt i inne środki do udzielenia pierwszej pomocy. Jak przełożyć wymagania prawne na rzeczywistość i dostosować je do organizacji? Spójrzmy na poniższy przykład. Zebraliśmy doświadczenia/dobre praktyki w tabeli. pracodawcy (przepisy)Działania/organizacja PP1Przekazywać informacje pracownikom o zagrożeniach na stanowiskach pracy i przy wykonywanych pracach, w tym o zasadach postępowania w przypadku awarii i innych sytuacji zagrażających zdrowiu i życiu ocenę ryzyka zawodowego, Zadbaj o odpowiedni program szkoleń wstępnych i stanowiskowych. zawierający informacje o udzielaniu pierwszej pomocy. Przygotuj broszury BHP – poszerzaj świadomość bhp wśród pracowników. Udostępnij instrukcje alarmowe wraz z instrukcją udzielania pierwszej pomocy. Przygotuj procedurę postępowania w przypadku wystąpienia awarii. Zorganizuj poranne instruktaże dla załogi, przypomnij o zagrożeniach i o zasadach udzielania I pomocy. 2Wyznaczyć pracowników do udzielania pierwszej pomocy i poinformować o tych aby wszyscy pracownicy mieli przeszkolenie w zakresie udzielania pierwszej pomocy, Zapewnij kurs udzielania I pomocy obejmujący następujące zagadnienia: • ocena stanu poszkodowanego. • postępowanie z poszkodowanym nieprzytomnym. • postępowanie w przypadku braku oddechu i krążenia (umiejętność korzystania ze sprzętu AED) • postępowanie w przypadku urazów. • postępowanie w przypadku nagłych stanów. • ewakuacja poszkodowanego. Udostępnij informację o osobach odpowiedzialnych za I pomoc umieszczoną przy apteczkach I pomocy w pomieszczeniach socjalnych czy korzystając z komunikacji wewnętrznej poprzez e-mail, intranet (imię, nazwisko, numer telefonu, miejsce wykonywania pracy).3Dostosować działania do rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i poziomu występujących ilość punktów i apteczek do rodzaju pracy – prace na obiektach liniowych czy w jednym wyznaczonym obiekcie? Dostosuj rodzaj apteczek (stacjonarne czy przenośne) . Ustal i rozpowszechnij wśród pracowników procedurę informowania o zaistniałych wypadkach/incydentach. Organizuj akcje tematyczne (dni I pomocy) w organizacji, angażuj pracowników poprzez udział w dedykowanych dodatkowych pracownikom sprawnie funkcjonujący system pierwszej pomocy w razie wypadku oraz środki do udzielania pierwszej pomocy: a) punkt pierwszej pomocy w oddziałach, b) apteczki w poszczególnych pracownikom pomieszczenia socjalne, pomieszczenia higieniczno-sanitarne wyposażone w apteczki oraz gaśnice. Przy każdej apteczce umieść instrukcję udzielania pierwszej pomocy. Zapewnij dostęp do apteczek i wyznacz osoby, które mają do nich apteczki pierwszej pomocy – zawartość zatwierdzona przez Zakładowego Lekarza Medycyny Pracy (np. w oparciu o normy DIN 13157, DIN 13164)Skonsultuj temat z medycyną pracy i zapewnij, że w apteczkach pracownik znajdzie podstawowe wyposażenie: – jednorazowe rękawiczki winylowe (4 pary), które ochronią ratującego przed wirusami HIV czy żółtaczki zakaźnej, – maseczkę lub specjalną rurkę do sztucznego oddychania. Jej konstrukcja powinna zabezpieczyć ratującego przed śliną, krwią i innymi wydzielinami, – specjalny niewielki koc z cienkiej plastikowej folii. Z reguły po każdym wypadku następuje wstrząs pourazowy spowodowany bólem czy lękiem, który powoduje obniżenie ciśnienia krwi i oziębienie organizmu, – płócienną chustę w kształcie trójkąta, którą stosuje się do tymczasowego unieruchomienia kończyny górnej w przypadku zwichnięć albo złamania obojczyka, kości ramieniowej, przedramieniowej lub dłoni, – opaski elastyczne albo półelastyczne o szerokości np. 10 cm (kilka sztuk). Tak jak opaski dziane stosowane do mocowania opatrunków, jako opaska uciskowa, temblak lub część opatrunku uciskowego, ale również do unieruchamiania skręceń i zwichnięć stawów, – gazę jałową, kompresy, – plastry z opatrunkiem, którymi sprawnie i szybko zapatruje się drobne skaleczenia i otarcia naskórka, plastry hydrożelowe na oparzenia, – apteczek -nadzórZapewnij nadzór nad aktualnością wyposażenia apteczek. Wyznacz osobę/osoby do regularnych przeglądów apteczek. Każdy wkład do apteczki ma podany termin ważności. 💪Praktyka czyni mistrza. Warto inwestować w edukację pracowników i rozpowszechniać wiedzę z zakresy I pomocy. Szybko, sprawnie i prawidłowo przeprowadzone działania z zakresu pomocy przedlekarskiej pozwalają zminimalizować uszczerbek na zdrowiu a czasem uratować życie. Przepisy nie określają szczegółowych wymagań co do kwalifikacji, jakie powinna posiadać osoba przeprowadzająca szkolenia z udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej. Istotne znaczenie będzie tu miał zakres szkolenia, gdyż inaczej będziemy rozpatrywać realizację "klasycznego" programu szkolenia z dziedziny bhp, a inaczej typowe szkolenie na temat udzielania pierwszej pomocy dla pracowników, o których mowa w art. 2091 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej Obowiązujące przepisy określają jedynie dwa przypadki, w których wymagane są szczególne kwalifikacje (tytuł lekarza systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, pielęgniarki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego lub ratownika medycznego). Są to: edukacja z pierwszej pomocy przedmedycznej prowadzona w ramach systemu oświaty, o której mowa w ustawie z dnia z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) - zajęcia z pierwszej pomocy prowadzone w ramach szkolenia osoby ubiegającej się o uprawnienie do kierowania pojazdem silnikowym albo tramwajem (prawo jazdy). Pozostałe szkolenia może prowadzić tak naprawdę każdy. Przepisy z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy nakładają na pracodawców obowiązek zapewnienia sprawnie funkcjonującego systemu pierwszej pomocy w razie wypadku (§ 44 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy; tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.). Wiąże się to nie tylko z zapewnieniem systemu łączności oraz materialnych środków do udzielania pierwszej pomocy (np. opatrunków), ale również z wyznaczeniem i przeszkoleniem wybranych pracowników. W niektórych zakładach pracy pracodawcy są zobowiązani do przeszkolenia niemal całego personelu (np. nauczycieli w szkołach i placówkach oświatowych), gdyż wynika to ze szczegółowych przepisów (§ 21 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach; Dz. U. z 2003 r. Nr 6, poz. 69 z późn. zm.). Poza szkoleniami specjalistycznymi, przeznaczonymi dla wybranych pracowników, elementy pierwszej pomocy znajdują się w ramowych programach obowiązkowych szkoleń z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, jakie musi przechodzić każdy pracownik wstępnie i okresowo. W przypadku szkoleń z zakresu bhp, a w szczególności instruktażu ogólnego, sprawa wydaje się być oczywista, gdyż zgodnie z § 10 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 z późn. zm.), instruktaż ogólny prowadzi pracownik służby bhp, osoba wykonująca u pracodawcy zadania tej służby albo pracodawca, który sam wykonuje takie zadania, lub pracownik wyznaczony przez pracodawcę posiadający zasób wiedzy i umiejętności, zapewniający właściwą realizację programu instruktażu, mający aktualne zaświadczenie o ukończeniu wymaganego szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy. Ustawodawca zakłada, że każdy, kto posiada kwalifikacje pracownika służby bhp, posiada również odpowiedni zasób wiedzy i umiejętności, aby zapewnić odpowiedni poziom szkolenia w zakresie bhp, zobowiązując go do omówienia zasad udzielania pierwszej pomocy w ramach przeprowadzanego szkolenia wstępnego ogólnego w zakresie bhp. W przypadku szkoleń specjalistycznych, tj. tych, których celem jest np. przygotowanie wyznaczonych pracowników do udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku, sprawa nieco się komplikuje, gdyż osoba mająca skutecznie przygotować personel do prowadzenia akcji ratowniczych, musi sama dysponować stosowną wiedzą. Niestety jednak, w żadnym przepisie nie znajdziemy wzmianki na temat kwalifikacji takiego szkoleniowca. Istniejące w naszym kraju organizacje czy stowarzyszenia, których celem jest np. "rozwijanie wiedzy na temat ratowania ludzkiego życia przez poprawa standardów resuscytacji w Polsce oraz promocja i koordynacja praktycznej aktywności instytucji zainteresowanych realizacją metod resuscytacji krążeniowo-oddechowo-mózgowej" (Polska Rada Resuscytacji) prowadzą szkolenia dla instruktorów pierwszej pomocy, jednakże robią to w oparciu o swoje autorskie programy, a nie wytyczne wynikające np. z ustaw czy rozporządzeń Ministra Zdrowia. Niektóre organizacje (np. Polski Czerwony Krzyż) organizują szkolenia dla kadry instruktorskiej, jednakże zastrzegają sobie prawo wyłącznie do prowadzenia szkoleń na własne zlecenie (uchwała 141/07 Zarządu Głównego PCK z dnia 27 marca 2007 r.). Istnieje również wiele organizacji międzynarodowych (np. Europejska Rada Resuscytacji, Emergency First Response, American Heart Association, Maltańska Służba Medyczna), które kształcą, a następnie w swoisty sposób "licencjonują" instruktorów udzielania pierwszej pomocy. Problem polega tylko na tym, że każda z ww. organizacji honoruje wyłącznie swoje "papiery". Powyższe organizacje czy stowarzyszenia, poprzez wieloletnią pracę wybitnych przedstawicieli różnych gałęzi medycyny wypracowały indywidualne standardy i systemy nauczania, których celem jest jak najskuteczniejsze udzielenie pierwszej pomocy. Należy jednak zaznaczyć, że obecne przepisy (a raczej ich brak), umożliwiają organizowanie i prowadzenie szkoleń przez każdego, kto "czuje się na siłach", aby je przeprowadzić. Wyjątkiem będzie edukacja z pierwszej pomocy przedmedycznej prowadzona w ramach systemu oświaty, o której mowa w oraz zajęcia z pierwszej pomocy prowadzone w ramach szkolenia osoby ubiegającej się o uprawnienie do kierowania pojazdem silnikowym albo tramwajem (prawo jazdy). W powyższych przypadkach obowiązują przepisy art. 8 ust. 2 i 4 ustawy z dnia z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410 z późn. zm.), które stanowią, że szkolenia te powinny być przeprowadzane z udziałem: lekarzy systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, pielęgniarek systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, ratowników medycznych, oraz nauczycieli posiadających odpowiednie przygotowanie, określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 26 sierpnia 2009 r. w sprawie przygotowania nauczycieli do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy (Dz. U. Nr 139, poz. 1132). Aby móc prowadzić szkolenia z zakresu pierwszej pomocy nie trzeba legitymować się jakimiś specjalnymi certyfikatami, a jedynie należy posiadać do tego odpowiednią wiedzę. Z drugiej strony, jako uczestnik wielu kursów czy szkoleń z zakresu udzielania pierwszej pomocy prowadzonych przez znakomitych praktyków (lekarzy czy ratowników medycznych), nie wyobrażam sobie, aby osoba nieposiadająca specjalistycznego wykształcenia medycznego oraz co najmniej kilkuletniej praktyki, była w stanie sprostać tak trudnemu zadaniu i zdołała odpowiedzieć na mnóstwo, nierzadko bardzo trudnych pytań, jakie zdają słuchacze podobnych szkoleń. Maciej Ambroziewicz

pracownik do udzielania pierwszej pomocy